yalama ilişkiler/takılmalar

ve şu anda tam olarak böyle yaşıyorum. herkese gülücükler saçarak...

ayrılıp barışmaktan bi hal olduğum eski sevgilimle -ona göre biz 10 aydır takılıyormuşuz- yine ayrıldık. bu defa kalbim kırık! net olan bu. öncesinde kendimi suçlu bulduğum durumlar ve onu suçladığım "şey"ler vardı. hepsi bitti, anlamını yitirdi çünkü biz başından beri takılıyormuşuz ve benim haberim yok-muş. benim takılmak maksadıyla görüşmeye başladığım bir adam ki gerçekten beni ikna etmek için çok uğraştı, elde ettiğine ikna olduktan sonra "takılıyor" olduk biz. ben de bir daha onu görmek istemediğimi söyledim bilmem kaçıncı kez. biliyorum, yine arayacak özürler dileyecek, ben de sevdiğim için yine ikna olacağım belki de saçmalıklarına. ama bu defa kalbimde onulmaz yaralar açtı ve ben bu adamla nathaniel'dan kendimi kurtarmak için görüşmeye başlamıştım. tanıştığımızın 2. yahut 3. ayında ben takılıyordum, o çocuk sahibi olmaktan filan söz ediyordu. on ay geçtikten sonra o "biz başından beri takılıyoruz"a döndü. bu adam 23-25 yaşında ergenliğin izlerini atlatamamış bir genç erkek değil, resmen birkaç gün sonra 38 yaşına girecek birinden söz ediyorum. ve sanırım ağzından çıkan birkaç cümleyi hayatımın sonuna kadar unutamayacağım. bunları henüz hazmedemediğim için yazamayacağım da şimdilik :(