oyuncak ayımı geri istiyorum!

sevgili blog, şu hayatta en tahammül edemediğim insan trip atan insan... cidden! biliyorum genelde erkekler bu konuda şikayet ederler ama müsaadenle bu defa ben şikayet edeceğim. zira ben damarıma basılmadıkça ki oldukça sabırlıyımdır böyle konularda, genel olarak ecnebiler'in "easygoing" dedikleri türden nazik ve neşeli bir insanım. ağlak bir tarafım var, evet ama o ihtiyaçtan, o bir tür deşarj olma yöntemi benim için.


eski sevgilim alfonso mesela, beni canımdan bezdirdi bu konuda. çocuk gibi ortamda o varsa ilgin dikkatin hep onun üstünde olsun, isteyen bir mizacı vardı. sabahları -nedensiz- keyifli uyanan bir insanımdır mesela o ise istisnasız her sabah 5 karış suratla uyanıyordu. ayrıca çok yapmacıktı ki o apayrı bir post konusu olabilir. herkesin morali bozulabilir, insanlık hali kaldı ki istanbul moralini bozmak için her köşe başında fırsat kollayan bir şehir... ama ben de sarayın soytarısı değilim ki canım hem bir şey anlatmıyorsun hem surat asıp her şeyden şikayet ediyorsun. bir yere kadar... ya anlatırsın derdini ya da bana saygısızlık edip benim de keyfimi kaçırmaya bir son verirsin. ama tabii ki ikisi de yoktu bizde. sorarsın yanıt vermez, abuk sabuk şeylere alınır, kafasında kurar kurar, ciddiye alsan gerçekten tartışma konusu olabilecek laflar eder, filan.

ben eve yorgun geleceğini hesap ederek ve evde yemek yok, diye hadise çıkarmasını istemediğimden mükellef bir akşam yemeği hazırladığım bir gün masada şöyle bir laf duydum mesela. hiç reaksiyon vermedim ama unutmadım da.

-eski sevgilim xx senden güzel yemek yapıyordu.

daha fenası da var. ben ona benzer bir ithamda bulunsam hadise çıkacağından adım gibi eminim. yine hiç reaksiyon vermedim ama kafamda karşımdaki insanın kişiliğine dair karanlık taraflar belirginleşmeye başladı.

-eski sevgilim zz'nin memeleri senden güzeldi.

ve ben bunu da duydum, evet çok daha fenası var, ne yazık ki var. ve ben buna da reaksiyon göstermedim. kişiliksiz miyim, neyim!

-eski sevgilinle sevişirken böyle de yapıyor muydunuz?

işte tüm bunlar ve dahası biraraya geldiğinde anladım ki ben kompleksli bir insanla birlikteyim. gerçek bir egoist ve aslında zihninin gerilerinde inanılmaz özgüven eksiklikleri var. kendini eksik bulduğu her noktayı da beni inciterek kapatmaya çalışıyor. incindin mi, derseniz, hayır incinmedim. ama bu durum bende bir kendine güven sorunu yarattı, yaptığım bu "isabetli" tercihlerden ötürü zekama güvenememeye başladım, kadın-erkek ilişkilerinden sıtkım sıyrıldı, vs.

işte aynen küçük iskender'in de dediği gibi;

"hayatı boyunca 'oyuncak ayı'ya sarılıp uyumuş bir kızı, büyüdüğünde sevgili seçimi yüzünden eleştiremezsin."

sevgiler
jk

 ps: oyuncak ayımı geri verin tüm erkekler sizin olsun. deal?